Kiedy widzisz, że Twoje dziecko jest często niespokojne, dużo mówi i bardzo aktywnie się porusza, możesz poczuć, że jest nadpobudliwe. Dzieci nadpobudliwe to dzieci, które wykonują nietypowe czynności, które są trudne do kontrolowania. Charakterystyka dzieci nadpobudliwych, a mianowicie ciągły ruch, agresywne zachowanie, impulsywne zachowanie, łatwo się rozprasza. Może to powodować trudności w nauce w szkole, złe relacje z rodziną lub przyjaciółmi oraz prowadzić do wypadków lub urazów.
Przyczyny dzieci nadpobudliwych
Nadpobudliwość może być spowodowana stanem psychicznym lub fizycznym, na przykład wpływającym na układ nerwowy lub tarczycę. Najczęstsze przyczyny nadpobudliwości u dzieci to:
- Zaburzenia uwagi i nadpobudliwości (ADHD)
- Zaburzenia mózgu
- Zaburzenia układu nerwowego
- Zaburzenia psychiczne
- Stosowanie leków pobudzających
- Nadczynność tarczycy (nadmiar tarczycy)
ADHD najczęściej kojarzy się z nadpobudliwością. Ten stan może sprawić, że dzieci staną się nadaktywne, mają trudności z koncentracją i mają tendencję do działania bez zastanowienia. Z drugiej strony wiele osób uważa, że cukier może wywołać u dzieci nadpobudliwość. Jednak badania tego nie potwierdzają. Mimo to nie jest dobrym pomysłem, aby dziecko jadło za dużo cukru.
Oznaki nadpobudliwego dziecka
Zwinne dziecko nie zawsze jest dzieckiem nadpobudliwym. Ponieważ to normalne, że dzieci mają dużo energii i entuzjazmu do zrobienia czegoś. Dzieci często szybko przechodzą od jednej czynności do drugiej i nie mają takiej samej koncentracji uwagi jak dorośli. Aby się nie pomylić, oto oznaki, że nadpobudliwe dziecko może wykazywać:
- Trudności z koncentracją w szkole
- Ciężko jest usiedzieć w miejscu lub usiąść
- Bieganie tu i tam
- skakać w górę iw dół
- majstrować przy rzeczach
- Mów szybko
- Dużo mówi, żeby to wszystko wyrzucić
- Czasami uderzanie innych ludzi
Jeśli Twoje dziecko regularnie pokazuje te objawy, a nawet sprawia problemy w domu, w szkole lub w społeczności, skonsultuj się z lekarzem. Poczucie presji spowodowane nadpobudliwością może wywołać u dziecka niepokój lub depresję. Nadpobudliwość może doświadczyć nie tylko u dzieci, ale także u dorosłych. Dorośli z nadpobudliwością mogą doświadczać krótkich okresów koncentracji uwagi, trudności z koncentracją w pracy oraz trudności z zapamiętywaniem informacji, imion lub liczb. [[Powiązany artykuł]]
Leczenie dzieci nadpobudliwych
Jeśli nadpobudliwość Twojego dziecka jest spowodowana stanem fizycznym, lekarz może przepisać leki w celu leczenia tego stanu. Tymczasem, jeśli jest to spowodowane zdrowiem psychicznym, leczenie należy przeprowadzić u psychologa lub psychiatry. Opcje leczenia obejmują:
Terapia poznawczo-behawioralna i terapia rozmowa
(terapia rozmowa) Jest często stosowany w leczeniu dzieci nadpobudliwych. Terapia poznawczo-behawioralna ma na celu zmianę sposobu myślenia i zachowania dziecka. Tymczasem terapeuci rozmów mają tendencję do omawiania z terapeutą objawów, jakie odczuwa dziecko. Terapeuta pomoże również opracować strategie radzenia sobie z nadpobudliwością i redukować jej skutki.
Twoje dziecko może również potrzebować leków, które pomogą kontrolować jego nadpobudliwość. Leki te zostaną przepisane przez lekarza, aby zapewnić efekt uspokajający. Stosowane leki obejmują deksmetylofenidat, dekstroamfetaminę i amfetaminę, dekstroamfetaminę, lisdeksamfetaminę i metylofenidat. Nieprawidłowo używany może powodować nowe problemy. Dlatego lekarz będzie monitorował stosowanie tych leków. Ponadto lekarze zalecają dzieciom unikanie środków pobudzających, takich jak kofeina i nikotyna, które mogą wywoływać objawy. Dlatego upewnij się, że nie podajesz dziecku niczego, co zawiera kofeinę i nikotynę. Czasami zbyt duży hałas i aktywność w domu mogą również utrudniać dzieciom relaks, aby zachowywały się nadpobudliwie. Staraj się więc zachować spokojną atmosferę i spędzać czas z rodziną. Możesz czytać mu bajkę, obejmując go ramionami, aby utrzymać go pod kontrolą. Dzieci mogą również stać się niespokojne, jeśli nie mają wystarczającej aktywności fizycznej, aby spalić energię. Dlatego możesz zabrać go na spacer, pływać lub jeździć na rowerze. Nie wahaj się przedyskutować z nauczycielem w szkole stanu Twojego dziecka, aby uzyskać odpowiednią metodę nauki. Zachęć także dzieci do odkrywania swojego potencjału i rozwijania swoich mocnych stron.
