Poczucie pragnienia pochwały jak osoba z zaburzeniem narcystycznym wynika mniej więcej z braku pokory. W rzeczywistości bycie pokornym oznacza skromność w stosunku do własnej roli, nie przesadzanie i myślenie, że jest lepszy od innych. Niestety pokora staje się coraz rzadsza. Zwłaszcza w dobie mediów społecznościowych, które kształtują zachowania ludzi, którzy chcą pokazać wszystko z nieprzystającym do rzeczywistości szlifem. W erze cyfrowych i szybkich informacji bycie pokornym staje się coraz większym wyzwaniem.
Jak rozwinąć pokorną postawę
Istotą pokory jest dostrzeżenie swojej sylwetki we właściwych proporcjach. Nie za dużo, aby być aroganckim, lub za mało, co skutkuje niską samooceną. W tworzeniu pokory należy połączyć trzy rzeczy:
- Świadomość zalet i wad
- Otwartość na przyjęcie krytyki
- Empatia dla innych
Jak więc stworzyć skromną postawę? Oto kroki:
1. Nie męcz się proszeniem o krytykę
Są chwile, kiedy ktoś czuje, że to, co robi, jest „doskonałe”, tylko dlatego, że nie słyszy krytyki lub wkładu od innych. Aby zamanifestować pokorę, postępuj odwrotnie. Poproś o krytykę lub wkład najbliższej i uczciwej osoby. Nie wahaj się zapytać, czy jesteś wystarczająco pokorny, jakie masz słabości i co musisz zrobić, aby stać się bardziej empatyczną osobą. Zadając te pytania, można zobaczyć, jak wiele obszarów można zagospodarować z natury, która do tej pory była w posiadaniu.
2. Nie broń się
Oczywiście, gdy ktoś otrzyma krytykę lub informacje, zareaguje defensywnie. Opieraj się temu. Nawet jeśli nieprzyjemnie jest słuchać krytyki lub opinii, znajdź czas, aby sobie z tym poradzić, jako chwilę na naukę i rozwój. Zrozum bardzo dobrze, że manifestacja pokory wymaga czasu i konsekwentnego wysiłku. Bądź otwarty na naukę i szczerze przyjmuj wkład. Odpowiadanie na informacje zwrotne za pomocą samoobrony nie będzie skuteczne.
3. Empatia wobec innych
Korzeniem pokory jest empatia dla innych. Istnieją dwie kluczowe części empatii, a mianowicie zdolność widzenia rzeczy z perspektywy drugiej osoby, przy jednoczesnym poszanowaniu jej istnienia. Budując poczucie empatii, jednocześnie ukształtuje się pokorna natura. Ćwicz stawianie się w czyjejś sytuacji. W ten sposób empatia może przełamać schemat bycia zbyt egocentrycznym i pozwolić osobie na większą więź z innymi. Na dłuższą metę wpłynie to pozytywnie na relacje z innymi ludźmi.
4. Nie wahaj się zapytać
Praktykowanie bycia pokorną osobą oznacza, że nie wahasz się pozycjonować siebie jako kogoś, kto musi nauczyć się więcej rzeczy. Nie wahaj się zapytać. Pozbądź się starego paradygmatu, że pytanie sprawi, że ktoś będzie wyglądał głupio. Wręcz przeciwnie, pytanie da przestrzeń innym osobom do udziału, aż do ostatecznej dyskusji. Możliwe, że jedno proste pytanie może zrobić dużą różnicę. To część pokory, ponieważ nie czujesz, że wiesz wszystko.
5. Bądź dobrym słuchaczem
Oprócz umiejętności nie bronienia się podczas odbierania krytyki, bądź dobrym słuchaczem. To pierwszy krok, który należy wykonać, jeśli chcesz mieć skromną naturę. Oczywiście, aby być dobrym słuchaczem, musisz szanować osobę mówiącą. Pamiętaj, że każdy ma równie cenną perspektywę. Nie oceniaj kogoś tylko po wyglądzie zewnętrznym lub pozycji w biurze. Kimkolwiek jest, może mieć dla innych cenne opinie lub doświadczenia.
6. Samoświadomy
Każdy na tym świecie jest częścią tak ogromnego wszechświata. To jak uświadomienie sobie, że nie jesteś centrum wszechświata. Zaszczepiając ten sposób myślenia, osoba nie będzie już czuła się najważniejsza lub samolubna i będzie w stanie docenić istnienie innych
7. Nie oczekuj uznania
Aby być pokornym, należy mówić o sobie jak najmniej. W każdym razie, od rażącego popisu do
skromna przechwałka czyli popisywanie się owiniętym fałszywą pokorą. W ten sposób nie będzie nadziei na uznanie lub pochwałę od innych. Istnieje mit, który mówi, że skromna osoba pozostanie niezauważona lub mniej widoczna w środowisku. To duży błąd. W rzeczywistości osoba skromna będzie wyglądać o wiele bardziej atrakcyjnie niż osoba, która lubi się chwalić. Nie jest łatwo być pokornym. Wymaga dużo konsekwencji i determinacji. Zwłaszcza jeśli otaczające środowisko jest zajęte popisywaniem się swoimi mocnymi stronami i ego, coraz trudniej będzie urzeczywistnić pokorę. [[powiązany-artykuł]] Wróćmy więc do słuchania tego, co mówi twoje serce. W końcu bycie pokornym będzie o wiele bardziej uspokajające niż zajęcie się szukaniem potwierdzenia i uznania od innych.
