Teoria Pawłowa miała wielki wpływ na świat psychologii behawioryzmu. Jak sama nazwa wskazuje, teorię tę odkrył rosyjski fizjolog Iwan Pawłow. Choć wydaje się to nie od psychologa, nie oznacza to, że teoria ta nie ma znaczenia. Jeśli nie jesteś zaznajomiony, możesz być bardziej zaznajomiony z nim jako z warunkowaniem klasycznym.
Jaka jest teoria Pawłowa?
Teoria Pawłowa jest klasycznym warunkowaniem, które opisuje proces uczenia się poprzez skojarzenie bodźców z otoczenia i jest naturalne. Aby rozwinąć tę teorię, Iwan Pawłow wykorzystał psy jako materiały doświadczalne. W swoich eksperymentach Pawłow umieścił neutralny sygnał, aby naturalnie wywołać odruchy. Sygnał neutralny, który jest podnoszony w postaci pewnego dźwięku. Naturalnym odruchem, który się pojawia, jest wydzielanie śliny w odpowiedzi na pokarm.
Eksperymentalny proces teorii Pawłowa
Początkowo Pawłow badał psy, aby zbadać ich układ pokarmowy. Jednak później odkrył wyjątkową rzecz, że za każdym razem, gdy jego asystent wchodził do pokoju, pies ślinił się. Aby dowiedzieć się więcej o układzie pokarmowym psów, Pawłow i jego asystent wprowadzili jadalne i niejadalne przedmioty. W trakcie tego procesu zmierzyli również, ile śliny wytwarzał pies. Dla Pawłowa ślinienie było naturalną reakcją, niekontrolowaną przez umysł psa. Tyle, że bez jedzenia i zapachu ślina psa wciąż się wydostaje. To uświadomiło Pawłowowi, że nie jest to proces czysto fizjologiczny. Pies zacznie się ślinić, gdy asystent wejdzie do pokoju. W przeciwieństwie do ślinienia się, gdy jest jedzenie, ślinienie, gdy przychodzi asystent, jest odruchem warunkowym. Następnie przeprowadzono dalsze badania z wykorzystaniem dźwięku jako sygnału neutralnego. Początkowo za każdym dźwiękiem serwowano jedzenie. Następnie jako miara wykorzystywana jest produkcja śliny psa. Wtedy metronom zabrzmiał bez podawania jedzenia. Więc ponieważ się do tego przyzwyczaisz, dźwięk nadal wytwarza ślinę. Wniosek jest taki, że wytwarzanie śliny psa może być uwarunkowane przez Pawłowa. W przypadku leczenia warunkowego pies nadal będzie się ślinił, mimo że jedzenie nie jest już podawane.
Zastosowanie teorii Pawłowa w życiu
W naszym codziennym życiu często spotykamy się z warunkowaniem klasycznym. Ale możesz nie być świadomy jego zastosowania. Jakie są przykłady?
Zainteresowanie jedzeniem
Zainteresowanie niektórymi pokarmami może sprawić, że od razu pojawi się chęć spróbowania ich.
To samo może się zdarzyć z przedmiotami, które mają załączniki lub inne bliskie funkcje. Na przykład popielniczka, która może sprawić, że palacz zapali papierosa, nie zdając sobie z tego sprawy.
Nawyk spożywania alkoholu
Kiedy zobaczysz butelkę likieru, alkoholik od razu będzie chciał skonsumować jej zawartość. Te reakcje można w rzeczywistości kontrolować, nawet jeśli nie można się oprzeć pojawiającym się impulsom. Po prostu wymaga to cierpliwości i intencji od ludzi, którzy chcą kontrolować reakcje, które do tej pory były uwarunkowane. Sukces będzie również zależał od spójności pacjenta i zespołu pielęgniarskiego. Nie mniej ważna jest uczciwość pacjenta w realizacji programu leczenia. Nie zapomnij o wsparciu przyjaciół i rodziny. Dlatego zarówno pacjenci, jak i pracownicy służby zdrowia powinni angażować ich w ten program.
Zastosowanie teorii i zależności Pawłowa gadżety
Jeden przykład zastosowania teorii Pawłowa można zobaczyć w programie do przezwyciężenia zależności od
gadżety aka gadżet. Na przykład telefony komórkowe, karty i laptopy. Niektóre kroki, które można podjąć w tym celu, obejmują:
Powoli zmień nawyk natychmiastowego reagowania na każde powiadomienie pojawiające się na telefonie komórkowym. Dzieje się tak zwłaszcza podczas wykonywania pracy wymagającej większej koncentracji i uwagi.
Spróbuj aktywować alarm o określonym czasie trwania, na przykład 15 minut, w trybie wibracji. Umieść telefon komórkowy blisko siebie ekranem skierowanym w dół. Zmniejszy to wizualne pobudzenie przychodzących powiadomień. Alarmy są przydatne do ustawiania, kiedy należy korzystać z urządzenia. Im dłużej to trwa, tym dłużej trwa przyzwyczajenie się do tego.
Sprawdź powiadomienia w określonym czasie
Staraj się nie sprawdzać stale każdego nadchodzącego powiadomienia. Ustaw czas, na przykład co 30 minut, a następnie sprawdź istniejące powiadomienia. Aby rodzina, koledzy lub klienci nie martwili się, poinformuj ich o aktualnej metodzie.
Nie używam wszystkich urządzeń w określonym czasie
Jeśli to możliwe, pracuj bez urządzenia przez ponad 90 minut. Zorganizuj i uspokój swój mózg, robiąc sobie przerwę i robiąc coś nietechnologicznego.
Przed pójściem spać staraj się nie używać żadnych gadżetów godzinę wcześniej. Jako środek rozluźniający mózg, poczytaj książkę lub posłuchaj muzyki. Nie lekceważ snu, ponieważ ta aktywność jest ważna dla zdrowia mózgu. Sukces zastosowania teorii Pawłowa w celu ograniczenia uzależnienia od gadżetów lub innych uzależnień wymaga oczywiście konsekwencji i silnej intencji. Bez względu na to, jak wyrafinowana jest metoda, wszystko pójdzie na marne, jeśli będzie połowiczne. Dlatego stosuj jak najwięcej, aby uzyskać optymalne rezultaty. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o teorii Pawłowa i innych naukach psychologii,
zapytaj lekarza bezpośrednio w aplikacji zdrowia rodziny SehatQ. Pobierz teraz na
App Store i Google Play.
