Dur brzuszny lub dur brzuszny to choroba zakaźna wywoływana przez pewien rodzaj bakterii
Salmonella typhi jak również
Salmonella paratyphi A, B i C. Choroba ta nadal często występuje w krajach rozwijających się, w tym w Indonezji. Test Widala jest formą badania lekarskiego przeprowadzanego w celu potwierdzenia rozpoznania duru brzusznego. Jednak sposób odczytania testu na tyfus Widala nie może być dowolny.
Dlaczego test Widala jest szeroko stosowany?
Chociaż najlepszym badaniem w kierunku tyfusu jest kultura bakteryjna, test Widala jest nadal często stosowany w wielu krajach endemicznych. Jeden z nich znajduje się w Indonezji. Test Widala jest stosunkowo łatwy, niedrogi i wymaga prostszego sprzętu. Tymczasem hodowla bakterii często wymaga specjalnych obiektów i infrastruktury, które nie są powszechnie dostępne. Wyniki mogą również pojawić się dopiero po kilku dniach. Dlatego test Widala jest nadal szeroko stosowany do diagnozowania tyfusu.
Zasada testu szerokokątnego
Test Widala wykorzystuje zasadę reakcji antygen-przeciwciało. Przeciwciała będą reagować na antygeny uważane za ciała obce, a mianowicie poprzez tworzenie aglomeracji (aglutynacji). Jeśli ktoś jest zarażony przez
Salmonella typhi , jego organizm wytworzy przeciwciała przeciwko tym zarazkom. Użyty antygen pochodzi ze składnika zarodkowego
S. typhi ,
S. paratyphi A i
S. paratyphi B. Rodzaj użytego antygenu może być:
- Antygen H pochodzący z wici (ruchu) zarazków.
- O antygen pochodzący z ciała zarazków.
Procedura i jak czytać test typu Widal
Surowica krwi osób podejrzanych o dur brzuszny zostanie pobrana do testu Widala. Następnie antygeny z bakterii
Salmonella kapała do tego serum. Jeśli surowica krwi zawiera przeciwciała, nastąpi reakcja antygen-przeciwciało i próbka krwi będzie wyglądać na skrzepłą. To właśnie przemawia za diagnozą tyfusu. Jeżeli po upuszczeniu antygenu nie wystąpi reakcja krzepnięcia, można założyć, że w próbce surowicy krwi nie ma przeciwciał. Mówiono, że rezultatem nie był tyfus. Same pozytywne lub negatywne wyniki nie są wystarczające do opisania testu Widala. Bardziej precyzyjnym sposobem jest pomiar miana, czyli stężenia przeciwciał lub antygenów w próbce krwi. To miano jest zwykle odzwierciedlone w wynikach testu Widala. Na przykład 1/80, 1/160 lub 1/320. Im wyższa liczba, tym większa szansa na infekcję
S. typhii Ograniczenia testu Widala i reakcje fałszywie dodatnie
Wzrost miana przeciwciał w teście Widala jest uważany za pozytywny, jeśli przeciwciała O lub H wzrosną do 1/160. Niestety, sposób odczytania testu na dur brzuszny z jednego tylko testu nie jest wystarczająco dokładny, aby potwierdzić diagnozę duru brzusznego. Test Widala może reagować krzyżowo z innymi chorobami zakaźnymi. Z tego powodu mogą wystąpić fałszywie pozytywne reakcje. Na przykład pozytywny wynik testu Widala nie jest w rzeczywistości spowodowany durem brzusznym. Istnieje kilka chorób, które mogą wykazywać pozytywny wynik w teście Widala. Na przykład gorączka denga, malaria, gruźlica prosówkowa, przewlekła choroba wątroby i zapalenie wsierdzia. Wcześniejsza historia szczepień przeciwko durowi brzusznemu również może powodować fałszywie dodatnie wyniki. Jeśli test Widala jest ujemny, nie można od razu wykluczyć możliwości duru brzusznego. Istnieją również inne schorzenia, które również mogą powodować ujemny wynik testu Widala. Niektóre z nich to:
- Niewystarczająca liczba bakterii do wywołania reakcji przeciwciał (reakcja fałszywie ujemna).
- Pacjentka była leczona antybiotykami przed wykonaniem testu.
- Kariera, czyli obecność bakterii Salmonella we krwi, ale bez objawów klinicznych.
Ze względu na ograniczenia testu Widala trudno jest interpretować tylko jeden test. Najlepiej byłoby, gdyby ten test był powtarzany w odstępie co najmniej 10 do 14 dni. Test Widala jest dodatni, jeśli miano przeciwciał O lub H zwiększyło się czterokrotnie. Na przykład od 1/80 do 1/320. . Ten test można powtórzyć 5-7 dni po pierwszym teście, wyniki są dokładniejsze, jeśli wzrost miana jest czterokrotnie większy niż w pierwszym teście. [[powiązany-artykuł]] Jak czytać test na tyfus Widala nie jest łatwy. Na wynikach również nie można polegać tylko w jednym teście. W placówkach służby zdrowia, które posiadają pomieszczenia do hodowli bakterii, rozpoznanie duru brzusznego powinno być potwierdzone badaniami posiewowymi. Jeśli jednak nie jest on dostępny, nadal można wykonać test Widala, zwłaszcza jeśli leczenie duru brzusznego należy rozpocząć natychmiast. Skonsultuj się z lekarzem, jak odczytać wyniki testu na dur brzuszny Widala, aby uzyskać właściwą diagnozę i leczenie dur brzusznego.
