W wykonywaniu swoich obowiązków farmaceuci muszą przestrzegać standardów zawodowych, zasad dyscypliny zawodowej oraz kodeksu etyki farmaceutów. Ten kodeks etyczny zagwarantuje, że farmaceuci będą mieli wszystkie odpowiednie kompetencje do wykonywania swoich ról, w tym w odniesieniu do pacjentów. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia nr 573/Menkes/SK/VI/2008 farmaceuci są pracownikami służby zdrowia, którzy ukończyli szkołę farmaceutyczną lub farmaceutyczną. Przed podaniem farmaceuta musi złożyć przysięgę urzędową i uzyskać pozwolenie na pracę na podstawie przepisów obowiązujących w Indonezji.
Kodeks etyki farmaceutów w Indonezji
Kodeks etyczny jest w zasadzie przewodnikiem w niektórych zawodach (np. farmaceutach) w profesjonalnym wykonywaniu swoich obowiązków. Dzięki istnieniu kodeksu etycznego można odróżnić interesy osobiste od interesów zawodu, który kiedyś może się ze sobą zderzyć.
Kodeks etyki farmaceuty zawiera obowiązki tego zawodu. Specjalnie dla kodeksu etyki farmaceutów w Indonezji jest 15 artykułów podzielonych na 5 rozdziałów, które służą jako moralna podstawa profesjonalnego wykonywania ich obowiązków.
ROZDZIAŁ I: Obowiązki ogólne
artykuł 1
Każdy farmaceuta musi przestrzegać, żyć i praktykować Przysięgę Farmaceuta.Sekcja 2
Każdy farmaceuta musi starać się szczerze docenić i stosować Kodeks Etyki Indonezyjskiego Farmaceuta.Artykuł 3
Każdy farmaceuta musi zawsze wykonywać swój zawód zgodnie z kompetencjami indonezyjskich farmaceutów i zawsze stawiać pierwszeństwo i przestrzegać zasad człowieczeństwa w wykonywaniu swoich obowiązków.Artykuł 4
Każdy farmaceuta musi zawsze aktywnie śledzić rozwój sytuacji w sektorze zdrowia, aw szczególności w dziedzinie farmacji.Artykuł 5
Wykonując swoje obowiązki, każdy farmaceuta musi powstrzymać się od czysto samolubnych wysiłków, które są sprzeczne z godnością i szlachetnymi tradycjami kancelarii aptecznej.Artykuł 6
Farmaceuta musi być cnotliwy i dawać innym dobry przykład.Artykuł 7
Farmaceuta musi być źródłem informacji zgodnie ze swoim zawodem.Artykuł 8
Farmaceuta musi aktywnie śledzić rozwój ustawodawstwa w dziedzinie zdrowia w ogóle, aw dziedzinie farmacji w szczególności.
ROZDZIAŁ II: Obowiązki farmaceutów wobec pacjentów (pacjentów)
Artykuł 9
Prowadząc prace farmaceutyczne, farmaceuta musi traktować priorytetowo interesy społeczności i szanować prawa człowieka pacjentów oraz chronić żywe istoty.
ROZDZIAŁ III: Obowiązki farmaceutów wobec kolegów
Artykuł 10
Każdy farmaceuta musi traktować swoich współpracowników tak, jak sam chciałby być traktowany.Artykuł 11
Inni farmaceuci muszą zawsze przypominać sobie i radzić sobie nawzajem o przestrzeganiu przepisów kodeksu etyki farmaceuty.Artykuł 12
Każdy farmaceuta musi wykorzystać każdą okazję do poprawy dobrej współpracy z kolegami farmaceutami, zarówno w utrzymaniu szlachetności pozycji aptekarza, jak i umacnianiu wzajemnego zaufania w wykonywaniu swoich obowiązków.
ROZDZIAŁ IV: Obowiązki farmaceutów/farmaceutów wobec innych pracowników służby zdrowia
Artykuł 13
Każdy farmaceuta musi wykorzystać każdą okazję do budowania i poprawy relacji zawodowych, wzajemnego zaufania, szacunku i szacunku dla współpracowników służby zdrowia.Artykuł 14
Każdy farmaceuta powinien powstrzymać się od działań lub działań, które mogą skutkować zmniejszeniem/utratą zaufania publicznego do innych pracowników służby zdrowia.
ROZDZIAŁ V: Zamknięcie
Artykuł 15
Każdy farmaceuta poważnie podchodzi do życia i przestrzegania kodeksu etycznego farmaceutów indonezyjskich w wykonywaniu codziennych obowiązków farmaceutycznych.
Farmaceuci muszą być w stanie dostarczyć pacjentom dokładnych informacji o lekach. Jeśli celowo lub nieumyślnie narusza lub nie przestrzega indonezyjskiego kodeksu etyki farmaceuty, farmaceuta musi to przyznać. Ponadto farmaceuci, którzy naruszają kodeks etyki, również otrzymają sankcje ze strony rządu, stowarzyszeń zawodowych/organizacji farmaceutycznych, które się nimi zajmują, i będą za nie pociągnięci do odpowiedzialności. [[Powiązany artykuł]]
Sankcje za naruszenie kodeksu etyki aptekarza
Naruszenie kodeksu etyki farmaceuty może zostać uznane za nadużycie, które będzie skutkować sankcjami. Nałożone sankcje zależą od rodzaju popełnionego naruszenia i przyczyny, jak następuje.
- Ignorancja. Sankcja ma postać obowiązku dalszego kształcenia.
- Zaniedbanie. Sankcje mogą mieć formę ostrzeżeń ustnych, ostrzeżeń, specjalnych wskazówek, zaleceń dotyczących czasowego zawieszenia pozwolenia na trening lub propozycji cofnięcia pozwolenia na trening.
- Brak uwagi. Sankcje za naruszenie kodeksu etyki aptekarza są podobne do sankcji za zaniedbania.
- Mniej wykwalifikowani. Sankcje są podobne do punktów ignorancji.
- Celowy. Jest to forma poważnego naruszenia, więc sankcje mogą mieć formę specjalnych wskazówek, czasowego zawieszenia zaleceń dotyczących pozwolenia na praktykę, propozycji cofnięcia pozwolenia na praktykę, a nawet tymczasowego lub stałego wykluczenia z członkostwa w organizacjach zawodowych.
Sankcje za naruszenie kodeksu etyki aptekarza zostaną określone przez Radę Etyki i Dyscypliny Farmaceutów Indonezji (MEDAI). Podejmowanie decyzji o sankcjach może opierać się na kodeksie etyki farmaceuty lub sankcjach zawartych w ślubowaniu.
Kodeks etyki farmaceuty zawiera obowiązki tego zawodu. Specjalnie dla kodeksu etyki farmaceutów w Indonezji jest 15 artykułów podzielonych na 5 rozdziałów, które służą jako moralna podstawa profesjonalnego wykonywania ich obowiązków. 
Farmaceuci muszą być w stanie dostarczyć pacjentom dokładnych informacji o lekach. Jeśli celowo lub nieumyślnie narusza lub nie przestrzega indonezyjskiego kodeksu etyki farmaceuty, farmaceuta musi to przyznać. Ponadto farmaceuci, którzy naruszają kodeks etyki, również otrzymają sankcje ze strony rządu, stowarzyszeń zawodowych/organizacji farmaceutycznych, które się nimi zajmują, i będą za nie pociągnięci do odpowiedzialności. [[Powiązany artykuł]] 
