Wysokie monocyty nie są czymś, co można wykluczyć. Ponieważ ten stan może być spowodowany różnego rodzaju śmiertelnymi chorobami, które należy natychmiast leczyć. Co więcej, monocyty pełnią ważną rolę w układzie odpornościowym. Jeśli jego funkcja jest zaburzona, wówczas strata może być odczuwana przez organizm.
Co powoduje wysokie monocyty?
Jako część „dużej rodziny” białych krwinek (leukocytów), monocyty pełnią podstawową funkcję zwalczania infekcji i wspomagania innych leukocytów w usuwaniu martwej lub uszkodzonej tkanki. Mało tego, monocyty są również w stanie niszczyć komórki rakowe i utrzymywać odporność na obce substancje. Wysokie monocyty lub monocytoza są spowodowane kilkoma schorzeniami, takimi jak:
- Infekcje wirusowe, takie jak mononukleoza zakaźna (gorączka gruczołowa), świnka, odra
- Infekcja pasożytnicza
- Przewlekła choroba zapalna
- Gruźlica (TB), przewlekła choroba układu oddechowego wywoływana przez bakterie Prątek gruźlicy.
Nie popełnij błędu, przewlekła białaczka mielomonocytowa (rodzaj raka krwi) może być również przyczyną wysokiego poziomu monocytów. Przewlekła białaczka mielomonocytowa jest rodzajem nowotworu, który powstaje w komórkach szpiku kostnego wytwarzających krew. Ostatnie badania pokazują, że wysokie monocyty mogą być również powiązane z chorobami serca. Dlatego jak najwcześniejsze zajmowanie się wysokimi monocytami może uchronić serce przed chorobami.
Objawy wysokich monocytów należy natychmiast leczyć
Jeśli pojawią się objawy wysokich monocytów, natychmiast wykonaj badanie krwi.W rzeczywistości monocytoza jest rodzajem leukocytozy (nadmiar białych krwinek). Kiedy ten stan wystąpi, krew staje się bardzo gęsta i nie może prawidłowo płynąć. Mogą wystąpić niektóre z poniższych objawów wysokich monocytów:
- udar mózgu
- Problemy ze wzrokiem
- Trudno oddychać
- Krwawienie w częściach ciała wyścielonych błoną śluzową (wewnętrzna warstwa skóry), takich jak jama ustna, żołądek i jelita.
Kolejny objaw wysokich monocytów jest zwykle spowodowany następującymi warunkami:
- Gorączka i ból w dotkniętej części ciała
- Gorączka, łatwe kontuzje, utrata masy ciała, nocne poty spowodowane białaczką i innymi nowotworami
- Swędząca i swędząca skóra z powodu reakcji alergicznej
- Problemy z oddychaniem i świszczący oddech z powodu reakcji alergicznej.
Jeśli twoja leukocytoza lub wysokie monocyty są spowodowane stresem lub reakcją na leki, mogą nie występować żadne objawy.
Jak sprawdzić poziom monocytów?
Nie bądź leniwy, zróbmy badanie krwi.Aby określić poziom monocytów we krwi, potrzebne jest badanie różnicowe krwi. Nie tylko monocyty, badanie różnicowe krwi może również określić poziom innych białych krwinek, takich jak neutrofile, bazofile, eozynofile i limfocyty. Podobnie jak większość badań krwi, badanie różnicowe krwi wymaga niewielkiej próbki krwi pacjenta. Po pobraniu próbki krwi lekarz zabierze ją do laboratorium w celu zbadania. Po ogłoszeniu wyników poznamy nie tylko poziom monocytów. Pokazane są również poziomy pozostałych czterech białych krwinek. Poniżej znajdują się normalne poziomy wszystkich białych krwinek:
- Neutrofile: 40-60%
- Limfocyty: 20-40%
- Monocyty: 2-8%
- Eozynofile: 1-4%
- Bazofile: 0,5-1%
Jeśli nadal wynosi 2-8%, oznacza to, że poziom monocytów jest normalny. Jeśli powyżej tego, być może lekarz określi poziom twoich monocytów jako wysoki.
Wysokie monocyty, czy można to leczyć?
Z pewnością można leczyć wysokie monocyty. Jednak rodzaj leczenia wysokich monocytów będzie inny dla każdej osoby, w zależności od stanu, który go powoduje. Na przykład, wysoki poziom monocytów spowodowany infekcją wirusową (odrą lub świnką), lekarz skupi się na leczeniu objawów. W przypadku infekcji bakteryjnych, takich jak gruźlica, lekarz poda antybiotyki. Następnie w przypadku infekcji pasożytniczych pacjent powinien wykonać badania laboratoryjne w celu wykrycia pasożyta wywołującego infekcję. Ponadto można zastosować leczenie. Podobnie wysokie monocyty spowodowane rakiem krwi. Istnieje kilka metod leczenia, które można wykonać, takich jak chemioterapia, radioterapia, zabieg chirurgiczny, przeszczep komórek macierzystych.
Jak zredukować wysokie monocyty
Jeśli białe krwinki, takie jak monocyty, są zbyt wysokie, oznacza to, że twoje ciało walczy z pewną chorobą. I odwrotnie, jeśli białe krwinki są zbyt niskie, twoje ciało jest bardziej podatne na choroby. Monocyty zareagują na stan zapalny w organizmie. Jeśli w organizmie występuje stan zapalny, poziom monocytów może wzrosnąć. Dlatego spożywanie pokarmów zawierających związki przeciwzapalne może pomóc w leczeniu stanu zapalnego, dzięki czemu poziom monocytów może spaść do normalnych wartości. Co zawiera te grupy żywności?
- Oliwa z oliwek
- Zielone warzywo
- Pomidory
- Truskawki, jagody, wiśnie i pomarańcze
- Arachid
- Łosoś, sardynki i makrela
Unikaj pokarmów, które nasilają stany zapalne w organizmie, takich jak czerwone mięso, potrawy smażone, napoje gazowane i słodkie oraz rafinowane węglowodany. [[Powiązany artykuł]]
Notatki z SehatQ:
Jeśli badanie różnicowe krwi wykazuje wysoki poziom monocytów, dobrym pomysłem jest skonsultowanie się z lekarzem w sprawie zaleceń dotyczących leczenia, które można wykonać. Nie podporządkowuj wszystkich części białych krwinek, w tym monocytów. Ponieważ są ważną częścią układu odpornościowego organizmu.
Jeśli pojawią się objawy wysokich monocytów, natychmiast wykonaj badanie krwi.W rzeczywistości monocytoza jest rodzajem leukocytozy (nadmiar białych krwinek). Kiedy ten stan wystąpi, krew staje się bardzo gęsta i nie może prawidłowo płynąć. Mogą wystąpić niektóre z poniższych objawów wysokich monocytów: 
Nie bądź leniwy, zróbmy badanie krwi.Aby określić poziom monocytów we krwi, potrzebne jest badanie różnicowe krwi. Nie tylko monocyty, badanie różnicowe krwi może również określić poziom innych białych krwinek, takich jak neutrofile, bazofile, eozynofile i limfocyty. Podobnie jak większość badań krwi, badanie różnicowe krwi wymaga niewielkiej próbki krwi pacjenta. Po pobraniu próbki krwi lekarz zabierze ją do laboratorium w celu zbadania. Po ogłoszeniu wyników poznamy nie tylko poziom monocytów. Pokazane są również poziomy pozostałych czterech białych krwinek. Poniżej znajdują się normalne poziomy wszystkich białych krwinek: 
