Czy czujesz gęsią skórkę, gdy widzisz dziury w ulu? A może czujesz ten sam strach, kiedy widzisz noni? Jeśli tak, możesz mieć trypofobię. Ten stan może sprawić, że poczujesz się nieswojo lub nieswojo, gdy zobaczysz dziury.
Czym jest trypofobia?
Trypofobia, znana w języku indonezyjskim jako trypofobia, pochodzi od greckiego słowa, a mianowicie:
trypta (perforowany) i
fobos (Strach). Termin trypofobia pojawił się po raz pierwszy w 2005 roku na forum internetowym. Trypofobia to strach lub obrzydzenie przed małymi dziurami lub grudkami, które gromadzą się blisko siebie. Jednak fobia ta nie jest oficjalnie zarejestrowana jako zaburzenie psychiczne w
Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych. Ponieważ fobie muszą wywoływać strach i niepokój, które mogą zakłócać normalną rutynę danej osoby, ale trypofobia tego nie spełnia. Eksperci twierdzą, że trypofobia wywołuje raczej obrzydzenie niż strach. Jest to również jedna z fobii, która występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn. W jednym z badań około 25 procent osób z trypofobią miało również członka rodziny z tym schorzeniem. Typowe wyzwalacze trypofobii, a mianowicie ule, noni, gąbki, koralowce, truskawki, granaty, bąbelki, nasiona lotosu, dużo oczu na owady, zwierzęta z plamistą skórą lub sierścią i inne. Objawy trypofobii pojawiają się, gdy dana osoba widzi obiekt jako grupę małych dziur lub kształt przypominający dziurę. Osoby z trypofobią zareagują, pokazując objawy, takie jak:
- Dreszcz
- Obrzydliwy
- Niewygodny
- Zmęczenie oczu lub złudzenia
- Panika
- Wyzysk
- Nudności i wymioty
- Drżenie ciała
- Ciężko oddychać
- Szybkie tętno
- Swędzący.
Dlaczego występuje trypofobia?
Przyczyna trypofobii nie jest do końca znana, ponadto badania nad tym typem fobii są wciąż bardzo ograniczone. Jednak badanie opublikowane w 2013 roku nazwało tripofobię tylko przedłużeniem biologicznego lęku przed niebezpiecznymi rzeczami. Uważa się, że ludzie z trypofobią podświadomie kojarzą nieszkodliwe puste przedmioty z niebezpiecznymi zwierzętami, które mają puste wzory na ciele, takimi jak nasiona lotosu z ośmiornicami z niebieskimi pierścieniami. Jednak badanie z 2017 roku temu obala. W ramach tego badania przeprowadzono ankietę, aby sprawdzić, czy strach był oparty na niebezpiecznym zwierzęciu, czy też na reakcji na jego obrazy. Wyniki badania pokazują, że osoby z trypofobią nie mają lęku przed niebezpiecznymi zwierzętami, ale strachu, który jest wywołany pojawieniem się zwierzęcia. Innymi słowy, osoby z trypofobią odczuwają dyskomfort w obliczu bodźców związanych z fobią, a dyskomfort nie jest związany z ich podświadomością. Niestety, potrzebne są dalsze badania, aby ustalić, dlaczego może wystąpić trypofobia. Dlatego nie można ustalić przyczyny trypofobii. [[Powiązany artykuł]]
Jak przezwyciężyć trypofobię
Ryzyko związane z trypofobią nie jest dobrze znane. Istnieje jednak możliwy związek między tą fobią a ciężkim zaburzeniem depresyjnym i uogólnionym zaburzeniem lękowym. Uważa się, że osoby z trypofobią częściej doświadczają obu warunków. Uważa się nawet, że ta fobia jest związana z fobią społeczną. Dlatego ten stan należy przezwyciężyć, aby nie pogorszyć sytuacji. Istnieje kilka sposobów leczenia trypofobii, w tym:
- Terapia ekspozycyjna. Ta terapia jest rodzajem psychoterapii, która koncentruje się na zmianie reakcji na sytuacje lub przedmioty, które Cię przerażają.
- Terapia poznawczo-behawioralna. Ta terapia łączy terapię ekspozycji z innymi technikami, aby pomóc Ci zarządzać lękiem i zapobiec przytłaczaniu myśli.
Ponadto istnieje kilka innych metod leczenia, które mogą pomóc w radzeniu sobie z fobią, w tym:
- Porozmawiaj o terapii z doradcą lub psychiatrą.
- Leki pomagające zmniejszyć objawy lęku i paniki.
- Techniki relaksacyjne, takie jak oddychanie w jodze.
- Aktywność fizyczna i ćwiczenia w radzeniu sobie z lękiem.
- Odpocznij wystarczająco.
- Jedz zdrową i zbilansowaną dietę.
- Unikaj kofeiny i innych substancji, które mogą nasilać lęk.
- Porozmawiaj z rodziną lub przyjaciółmi o wsparcie.
- Stawiaj czoła strachowi tak często, jak to możliwe, bezpośrednio, aby strach, który odczuwasz powoli znikał.
Jeśli czujesz, że masz trypofobię, nawet do tego stopnia, że przeszkadza Ci w codziennych czynnościach, natychmiast porozmawiaj z psychologiem lub psychiatrą, aby uzyskać właściwy kierunek.
