Czy jesteś jedną z tych osób, które często działają bez uprzedniego myślenia o jakichkolwiek konsekwencjach? Jeśli tak, możesz mieć impulsywne zachowanie. Impulsywność to skłonność do działania bez zastanowienia się nad konsekwencjami lub ryzykiem, z którym można się zmierzyć. Innymi słowy, oznacza to, że szybko reagujemy na impulsy. Nierzadko zachowanie impulsywne może mieć zły wpływ na życie.
Oznaki zachowań impulsywnych
Impulsywność i kompulsywność są często mylone z ludźmi, mimo że są inni. U osoby kompulsywnej wie, że zachowanie, które robi, nie jest normalne, ale nie może go powstrzymać. Tymczasem ludzie impulsywni będą działać bez przyznania, że zachowanie nie jest normalne. Według badań przeprowadzonych przez NCBI, impulsywne zachowanie jest zwykle doświadczane przez późnych nastolatków do 30 roku życia. Większość (80-95%) osób o zachowaniach impulsywnych to kobiety. Kobiety zazwyczaj kupują niedrogie przedmioty, ale często kupowanie w dużych ilościach skutkuje nadmiernymi wydatkami. Zakupione przedmioty często kończą się nieużywane lub nawet zwracane do sklepu.
Jedna z cech osoby impulsywnej jest ogólnie opisywana jako osoba, która jest lekkomyślna, niespokojna, nieprzewidywalna, niestabilna, agresywna, łatwo się rozprasza, ma samokontrola zły i lubi przeszkadzać innym. Typowe przykłady zachowań impulsywnych obejmują kupowanie czegoś nieplanowanego lub bieganie przez ulicę bez patrzenia. Inne oznaki zachowań impulsywnych, a mianowicie:
- Uwolnij nadmierne emocje
- Marnujesz za dużo pieniędzy
- Za dużo przeprosin
- Nagle zrezygnuj z pracy
- Emocje często wybuchają
- Uprawianie ryzykownego seksu
- Zmień lub anuluj plany nagle
- Nie mogę zaakceptować krytyki
- Nadmierne jedzenie lub picie
- Grożenie skrzywdzeniem innych
- Zranić się
- Łamanie rzeczy
Czasami to normalne, że to impulsywne zachowanie zdarza się od czasu do czasu. Jeśli jednak jest zbyt częsty lub do tego stopnia, że ma duży wpływ na twoje życie, musisz być ostrożny.
Co powoduje zachowania impulsywne?
U dzieci lub nastolatków zachowania impulsywne mogą wystąpić, ponieważ mózg wciąż się rozwija, więc niekoniecznie jest to oznaką problemu. Nie wiadomo dokładnie, co powoduje zachowania impulsywne, ale jest to związane z obszarami mózgu podwzgórza i hipokampa. Hipokamp odgrywa aktywną rolę w pamięci, uczeniu się i zdolnościach emocjonalnych. Tymczasem podwzgórze odgrywa rolę w regulacji
nastrój i zachowaniem funkcjonowania człowieka. Kiedy naukowcy zwiększyli lub zmniejszyli ruch między bocznym podwzgórzem a brzusznym hipokampem w mózgu szczura, wykazali ten sam efekt, zwiększając impulsywne zachowanie. Z drugiej strony uważa się, że rolę odgrywają również czynniki genetyczne. Jednak w niektórych przypadkach zachowanie impulsywne może być również oznaką pewnych warunków, w tym:
1. Zaburzenia uwagi (ADHD)
Osoba z zaburzeniem koncentracji uwagi często zachowuje się impulsywnie, przerywając innym, którzy mówią, wykrzykując odpowiedzi na pytania lub mając trudności z czekaniem na swoją kolej w kolejce.
2. Choroba afektywna dwubiegunowa
To zaburzenie mózgu wpływa na nastrój, poziom energii i zdolność do wykonywania codziennych czynności. Kiedy impulsywność pojawia się w chorobie afektywnej dwubiegunowej, wydasz lub wydasz pieniądze do skrajności lub użyjesz pewnych substancji.
3. Antyspołeczne zaburzenie osobowości
To zaburzenie pozwala osobie ignorować dobro i zło i źle traktować ludzi, nie myśląc o konsekwencjach. Impulsywne zachowanie związane z tym stanem, a mianowicie nadużywanie niektórych substancji lub inne szkodliwe działania. [[Powiązany artykuł]]
Pokonywanie impulsywnych zachowań
Zachowania impulsywne muszą być odpowiednio traktowane. Jeśli impulsywność jest częścią pewnego stanu, leczenie jej zależy od przyczyny. Jednym z powszechnych podejść jest stosowana analiza zachowania. W tej metodzie nauczysz się radzić sobie lub kontrolować sytuacje, które mają tendencję do wyzwalania twojego impulsywnego zachowania. Psychiatra może również zalecić pewne leki. Leki przeciwdepresyjne, takie jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), mogą pomóc złagodzić zaburzenia kontroli impulsów. Jeśli jednak zachowanie jest częścią ADHD, zalecane leki mogą obejmować amfetaminy i dekstroamfetaminę lub metylofenidat. Czasami leki nie stymulujące mogą również pomóc w kontrolowaniu impulsów. Ponadto powinieneś również ćwiczyć sytuacje przekierowania, które mogą wywołać impulsywność. Na przykład przynieś notatnik do rysowania, aby odwrócić uwagę. Może to pomóc w powstrzymaniu się od impulsywnego działania. Ponieważ wynikająca z tego pauza może sprawić, że zastanowisz się, czy dane działanie jest dobre do wykonania, i zastanowisz się nad konsekwencjami, z którymi będziesz musiał się zmierzyć później. Uświadom sobie, że to impulsywne zachowanie jest niewłaściwe i nie powinno być kontynuowane. Musisz pamiętać, że impulsywne zachowanie może wyrządzić krzywdę Tobie i osobom wokół Ciebie. W rzeczywistości, oprócz uszkodzenia relacji i bezpieczeństwa, takie zachowanie może również powodować straty finansowe i prawne, jeśli nie zostanie natychmiast kontrolowane. Dlatego nie wahaj się skonsultować z psychologiem lub psychiatrą, jeśli czujesz, że masz skłonność do takiego zachowania.
