Rzut młotem lub rzut młotem to jeden z czterech konkursów lekkoatletycznych obok rzutu dyskiem, pchnięcia kulą i rzutu oszczepem. Ten indywidualny sport jest wykonywany obiema rękami trzymając młotek w kręgu obszaru rzucania. Są trzy najważniejsze rzeczy w rzucaniu młotem, a mianowicie siła, równowaga, a także właściwe wyczucie czasu. Jeśli zawodnik wejdzie na okrąg lub wyjdzie poza linię, rzut jest ogłaszany jako flop.
Historia rzucania młotem
Sport rzucania młotem istnieje od wieków na Wyspach Brytyjskich. Według legendy ten sport był na igrzyskach Tailteann – rodzaj igrzysk dla Irlandczyków – w 2000 roku p.n.e. W tym czasie słynny irlandzki mitologiczny bohater o imieniu Cú Chulainn trzymał oś koła rydwanu (
koło rydwanu), a następnie zakręć nim wokół głowy. Dopiero wtedy Chulainn rzucił to dalej niż ktokolwiek inny w konkursie. Od tego czasu nastąpiło kilka zmian w kształcie rzutu młotem. Jednym z nich jest rzucanie kamieniami przywiązanymi do drewnianych uchwytów. Ten sport był kontynuowany w XV i XVI wieku w Szkocji i Anglii. Od 1866 r. rzut młotem jest częścią zawodów lekkoatletycznych w Irlandii, Szkocji i Anglii. Rząd brytyjski wprowadza standaryzację przepisów dotyczących wagi, długości i zasad gry. Nie mniej ważny, sport ten jest zaliczany do igrzysk olimpijskich od 1900 roku w kategorii mężczyzn. Rzut młotem dla zawodniczek po raz pierwszy zadebiutował na Igrzyskach Olimpijskich w 2000 roku.
rekord świata w rzucie młotem
Rekord świata w rzucie młotem ustanowił niemiecki sportowiec Karl-Hans Riehm 19 maja 1975 roku. W tym czasie wszystkie sześć rzutów osiągnęło 78,5 metra. Liczba ta pobiła poprzedni rekord świata 76,66 metra. Dodatkowo zawodnik ze Stanów Zjednoczonych, czyli John Flanagan jest jedynym zawodnikiem, który trzykrotnie zdobył złoty medal. Osiągnięcie to zostało wydrukowane na igrzyskach olimpijskich w 1900, 1904 i 1906 roku. Inną ikoną rzucania młotem jest Jurij Sedyk z Rosji. Sedykh zdobył dwa złote medale olimpijskie w 1976 i 1980 roku. Następnie, 11 lat później, sportowiec zdobył tytuł mistrza świata w wieku 36 lat. Jeśli chodzi o zawodniczki, rekordzistką jest Yipsi Moreno z Kuby. Moreno jest mistrzem świata na Igrzyskach Olimpijskich 2001, 2003 i 2005. Ponadto w latach 2004 i 2008 zabrał do domu również srebrny medal.
Zasady sportu w rzucaniu młotem
Jeśli w przeszłości kształt młota się zmienił, teraz Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletyki lub IAAF poczyniło odpowiednie postanowienia. Zastosowane obciążniki posiadają druciane uchwyty, z kulkami wykonanymi z litego żelaza lub innego metalu. Waga metalowej kulki zgodnie z przepisami wynosi 7,26 kg dla mężczyzn i 4 kg dla kobiet. Odległość od drucianego uchwytu nie przekracza 1,22 metra, a średnica koła, na którym znajduje się zawodnik, wynosi 2,135 metra. Aby rzut został zaliczony, młot musi wylądować w obrębie 35 stopni od zaznaczonego sektora. Ponadto sportowcy nie mogą również opuszczać kręgu, zanim młot wyląduje. Zazwyczaj atleta wykonuje od trzech do czterech rund przed zwolnieniem młotka. W każdym konkursie zawodnicy będą mieli zwrot około czterech do pięciu razy. Zwycięzca jest określany na podstawie osiągów, a także wyników lądowania młotem. W przypadku remisu jury oceni, który zawodnik stara się najbardziej. We współczesnym rzucaniu młotem atleta wykona trzy pełne, szybkie obroty przed rzuceniem młotem. Krąg do rzucania jest otoczony płotem w kształcie litery C, aby zapobiec urazom widzów i organizatorów.
Korzyści z rzucania młotkiem
Wśród realizacji sportów lekkoatletycznych rzucanie młotem jest jednym z najpotężniejszych. Ponieważ rzucanie młotem wymaga więcej energii kinetycznej niż w podobnych dyscyplinach sportowych. W porównaniu do rekordu świata w męskim rzucie młotem piłka porusza się z prędkością 30 metrów na sekundę. Podczas gdy inne piłki, takie jak golf, mogą osiągać prędkość 80-90 metrów na sekundę. Jest to jednak właśnie jeden z przydatnych elementów rzucania młotem. Oto wyjaśnienie:
Właściwa dystrybucja energii
Oczywiście nie jest łatwo rzucić młotem w cel. Ponieważ młotek jest dość ciężki i waha się od 4-7 kg w zależności od stosowanej kategorii. Szybkie poruszanie się wymaga ogromnej energii. Co więcej, w porównaniu z podobnymi sportami rzutowymi, energia do rzucania młotem jest znacznie większa.
Umiejętności To, czego potrzebują miotacze młotów, to równowaga i siła. Ponadto uprawianie tego sportu będzie również ćwiczyć siłę górnej części ciała, ponieważ musisz manewrować tak mocno, jak tylko możesz, aby rzucić młotkiem w cel. Co więcej, sportowcy stają się również bardziej świadomi własnego ciała. Zaczynając od tego, kiedy się ruszać, aż do zatrzymania, aż do skręcania tak mocno, jak tylko potrafisz. Ponieważ zawodnik musi rzucić po trzech do czterech rundach, musi być zachowana równowaga, aby rzut był dokładny.
Kiedy wykonujesz rzuty młotem, najlepiej twoja klatka piersiowa pozostaje wyprostowana, a kolana lekko ugięte. Nie pochylaj się za bardzo, ponieważ spowoduje to większe obciążenie pleców. Główna siła rzutu młotem leży w górnej części ciała, a nie w nogach. Tak więc postawa sportowca musi być naprawdę stabilna, aby móc uprawiać ten sport.
Całe ciało musi być naprawdę połączone, aby móc prawidłowo rzucać młotem. Musi być doskonała koordynacja ręka-oko. A więc nie tylko dwie ręce trzymające młotek, ale także oczy. W ten sposób zostanie ustalona symetria i równowaga między korpusem a młotkiem. Obie ręce powinny być równoległe do siebie, a także kierunek patrzenia. Jest takie powiedzenie, że aby stać się dobrym miotaczem młotów, potrzeba co najmniej 10 lat. Ponieważ w przeciwieństwie do innych sportów, takich jak bieganie czy jazda na rowerze, które mają proste ruchy, rzucanie młotem wymaga bardziej skomplikowanych ruchów. [[powiązany-artykuł]] Koncentruje się na byciu silnym podczas wykonywania określonych rzutów młotem. Jeśli chcesz sprostać wyzwaniom w tym sporcie, oczywiście potrzebujesz konsekwentnej praktyki. Aby dalej omówić sport rzucania młotem,
zapytaj lekarza bezpośrednio w aplikacji zdrowia rodziny SehatQ. Pobierz teraz na
App Store i Google Play.
